Η Μαίρη Μεταξά υπήρξε σπουδαία ηθοποιός, αν και δεν ήταν πάρα πολύ γνωστή. Γεννήθηκε το 1912 στην Ανατολική Ρωμυλία και πέθανε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου1991. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι που ερμήνευσε στον ελληνικό κινηματογράφο ως Κωνσταντινουπολίτισσα - και τις περισσότερες φορές υπερπροστατευτική - μητέρα του Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, ο Κώστας Βουτσάς ήταν αυτός που ήταν κοντά της όταν η Μαίρη Μεταξά έφευγε απ' τη ζωή. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία 20 γυναίκες κι εγώ.
Πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1958 στην ταινία ΄΄Η κυρά μας η μαμή΄΄στο ρόλο μίας απελπισμένης χωριάτισσας μητέρας που έχει φέρει το μωρό της να το κάνει καλά η μαμή-Γεωργία Βασιλειάδου. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1980 στην ταινία ΄΄Ο Κώτσος στην ΕΟΚ΄΄στο ρόλο της κυρίας Ευρωπαΐδου. Εμφανίστηκε και στο θρυλικό σήριαλ ΄΄Η γειτονιά μας΄΄. Συνολικά έπαιξε σε 40 κινηματογραφικές ταινίες.
Η Μεταξά δεν είχε παντρευτεί ποτέ και δεν είχε παιδιά. πηγή
Ο Θάνος Λειβαδίτης, ηθοποιός, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής, γεννήθηκε στη Λαμία το 1934. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου Αθηνών (στο εργαστήρι του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη).
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1959 στο «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, ερμηνεύοντας το Βαλέριο. Ακολούθησε ο ρόλος του Αίμωνα στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, του Νεοπτόλεμου στο «Φιλοκτήτη», του Μάλκομ στο «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, του αγγελιαφόρου στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, του Μενοικέα στις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη κ.ά.
Ο Θάνος Λειβαδίτης είχε συμμετάσχει σε διεθνή θεατρικά φεστιβάλ, όπως στο Teatre de Nations (Παρίσι) το 1962, στο World Theater Season (Λονδίνο) το 1966.
Έγραψε παράλληλα 30 σενάρια για το κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε 24 ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές (ταινίες). Στις ταινίες του συμπρωταγωνιστούσε σχεδόν πάντα με την αξέχαστη ηθοποιό Μέμα Σταθοπούλου.
Περισσότερο γνωστός όμως έγινε από τη τηλεοπτική του καριέρα που άρχισε το 1974 με τη τότε μεγάλη επιτυχία «Οι Δίκαιοι» (σειρά που κράτησε 3 χρόνια) την οποία ακολούθησαν σειρά επιτυχιών όπως «Οι Αξιόπιστοι» 1981, «Οι Ιερόσυλοι» 1983, «Η Βεντέτα» 1987, «Η Έκτη Εντολή» 1989, «Η Δίκη» 1991, και «Η Οργή των Θεών» το 1994.
Σεναριογράφος και πρωταγωνιστής στους ρόλους του δικηγόρου Άγγελου Καρνέζη, του δημοσιογράφου Άρη Μαρτέλη προκειμένου να συμβάλει στην απονομή της δικαιοσύνης.
Τιμήθηκε με το Κορφιάτικο Βραβείο Σεναρίου το 1984 για το σίριαλ «Οι Ιερόσυλοι».
Πέθανε την 1η Σεπτεμβρίου του 2005 σε ηλικία 71 ετών στην Αθήνα. Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο , όπου ετάφη και ο θείος του, ο γνωστός ποιητής Τάσος Λειβαδίτης, το 1988. Δεν είχε παιδιά, ενώ είχε μακροχρόνιο δεσμό με την παρτενέρ του Μέμα Σταθοπούλου. πηγή
Υπήρξε πρωταγωνιστής σε μεγάλο αριθμό θεατρικών έργων ως συνεργάτης στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο του Κ. Μπαστιά, στο θίασο Κατερίνας και στο θίασο Μανωλίδου - Παπά - Κωτσόπουλου. Το 1946 διορίστηκε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου το 1962 ανέλαβε διευθυντής. Στη περίοδο 1967 - 1973 περιορίσθηκε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.) στα έργα "Θυσία του Αβραάμ", "Αγαμέμνων", "Μάκβεθ", "Βασιλιάς Ληρ", "Φιλάργυρος", "Ερωτόκριτος" κ.ά. Έχει διακριθεί σε ρόλους του αρχαίου Δράματος.
Μεγάλη επίσης υπήρξε η συμβολή του στον κινηματογράφο και στη τηλεόραση. Αν και το 1974 συνταξιοδοτήθηκε,(όπου και συνέχισε να διδάσκει σε δραματικές σχολές), το 1978 διορίσθηκε διευθυντής του Άρματος Θέσπιδος.
Επίσης υπήρξε συγγραφέας των παρακάτω θεατρικών έργων: "Ο πόλεμος τελείωσε" (Α' Καλοκαιρινό βραβείο), "Ο Λυτρωμός", "Εδώ δεν είναι Μεξικό", "Ατρείδες" κ.ά., καθώς και μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων. Έκανε δε και πολλές περιοδείες στο εξωτερικό και είχε τιμηθεί με πολλά παράσημα*.
Μιλούσε Αγγλικά και Γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Σύζυγός του ήταν η επίσης ηθοποιός Άννα Ραυτοπούλου. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο. πηγή
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Οκτωβρίου του 1934. Σπούδασε στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Μετά την αποφοίτησή του συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους στο θέατρο.
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1961 στη ταινία Η Λίζα και η Άλλη. Στον κινηματογράφο καθιερώθηκε μ' ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στην ταινία Χτυποκάρδια στο θρανίο (στη θρυλική πλέον σκηνή με το προφιτερόλ) και ένα χρόνο αργότερα ως πρωταγωνιστής πλέον στην ταινία Γάμος αλά Ελληνικά. Το 1966 έκανε ένα σύντομο πέρασμα πίσω από τις κάμερες, γυρίζοντας δικά του σενάρια και πρωταγωνιστώντας παράλληλα. Η σκηνοθετική του όμως δραστηριότητα σταμάτησε νωρίς στον κινηματογράφο, παρά τα ελπιδοφόρα της μηνύματα.
Οι πλέον χαρακτηριστικές του στιγμές στον Ελληνικό Κινηματογράφο, είναι στις ταινίες: Η δε Γυνή να Φοβήται τον Άνδρα (στο ρόλο του στριμμένου Άντωνάκη), Ξύπνα Βασίλη (ο δεξιός υπαλληλίσκος που όταν αλλάζει μυαλά τρελλαίνεται), Καλώς Ήλθε το Δολλάριο (φτωχός πλητν τίμιος λογιστής που αναλαμβάνει να διδάξει τις κοπέλες τις Τρούμπας Αγγλικά για να ρίχνουν τα "ναυτάκια" του Αμερικάνικου Στόλου), Χτυποκάρδια στο Θρανίο (προφιτερόλ) , Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης και Η Σωφερίνα (ζηλιάρης σύζυγος -και όχι άδικα - της Μάρως Κοντού).
Ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής της μεγάλης οθόνης επανήλθε το 1987 μ' εμπορικές ταινίες και ταινίες βίντεο. Στην τηλεόραση έκανε την είσοδό του το 1975 ("Ανθρώπινες Ιστορίες") και με τις τρεις του ιδιότητες (ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος) και από τότε ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στη μικρή οθόνη, έως σήμερα. Πολύ πετυχημένη είναι και η πορεία του στο ελεύθερο θέατρο.
Η Ειρήνη Κουμαριανού είναι Ελληνίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε το 1931. Μαθήτρια του Ελληνικού Ωδείου, η καριέρα της ξεκίνησε το 1951.
Γεννήθηκε στο Γαλάτσι και αποτελεί σήμερα μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Ελληνικού Θεάτρου. Έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, κυρίως της Επιδαύρου. Τηλεοπτικά έχουν αγαπηθεί πολλές δουλειές της.
Αυτό συνετέλεσε στην επιλογή της τον επόμενο χρόνο για τη σειρά Στο Παρά 5 του ίδιου σεναριογράφου όπου και συμπρωταγωνιστεί με τη φίλη της Έφη Παπαθεοδώρου, με την οποία επίσης πρωταγωνιστεί στην Ελληνοαμερικανική ταινίαΌπα!.
Ο Θόδωρος Κεφαλόπουλος ήταν Έλληναςηθοποιός. Γεννήθηκε το 1894 στα Βρύουλα της Μικράς Ασίας. Η πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή έγινε το 1915. Γράφτηκε στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.) λίγους μήνες μετά την ίδρυσή του το 1917. Ηθοποιός περιοδευόντων κυρίως θιάσων, έπαιξε σε όλα τα είδη του θεάτρου (δράμα, κωμωδία, επιθεώρηση κλπ). Συγκρότησε επανειλημμένως δικούς του θιάσους και περιόδευσε μαζί με τη σύζυγό του Σοφία Κεφαλοπούλου (1894-19;;) σε ολόκληρη την ελληνική επαρχία. Το 1920 συμμετείχε σε συνεταιρικό θίασο που έδωσε παραστάσεις στο Λουτράκι. Λίγο αργότερα, το 1924, τιν συναντούμε, και πάλι με συνεταιρικό θίασο, του Ηλία Βεργόπουλου. Ερμήνευσε τον Πρίγκιπα στους "Απάχηδες", τον Μπαρμπα-Αντώνη στο "Φιντανάκι" του Παντελή Χορν, κ.ά. Το 1928 συνεργάστηκε με τον περιοδεύοντα θίασο του Νικόλαου Κυριακίδη. Προς το τέλος της σταδιοδρομίας του (δεκαετία '60), ερμήνευσε με επιτυχία χαρακτηριστικούς ρόλους διάφορες ταινίες ("Η ωραία του κουρέα κ.ά.). Υπήρξε και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Αλληλοβοήθειας των ηθοποιών. Πέθανε το 1987. πηγη
Ο ηθοποιός Γιώργος Κάππης (1929 - 11 Μαΐου1999) έγινε γνωστός από δεύτερους ρόλους σε κωμωδίες του κινηματογράφου.
Κινηματογραφική και θεατρική προσφορά
Εμφανίστηκε σε ταινίες του Δαλιανίδη και αλήστου μνήμης ρόλοι του είναι ως αφελής γιος του Αλέκου Λειβαδίτη στο «Ο εμίρης και ο κακομοίρης» αλλά και ως σκηνοθέτης που τελικά ξυλοφορτώνεται από το Λάμπρο Κωνσταντάρα στο «Ο τρελός τα έχει 400».Έλαβε μέρος και σε πολλές βιντεοταινίες της δεκαετίας του '80 λόγω επιβίωσης.
Αλησμόνητος έχει μείνει στη μνήμη του πειραϊκού θεατρόφιλου κοινού όταν (μετά τη μεταπολίτευση) ανοίγοντας η αυλαία, το σκηνικό παρουσίαζε μια μεγάλη κλειστή γροθιά με ανασηκωμένο όμως το μεσαίο δάκτυλο στη κορυφή του οποίου φερόταν να κάθεται ο Γ. Κάππης, χωρίς να μιλάει. Μετά παρέλευση 2-3 λεπτών και ενώ το κοινό γέλαγε έντονα προκαλούμενος πειραχτικά έλεγε:
- Γελάτε ε!..., Γελάστε!..., Γελάστε!... Όλοι σας 7 χρόνια καθόσασταν εδώ πάνω!
Θάνατος
Πέθανε φτωχός, μέσα στη μοναξιά, το Μάιο του 1999. Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο της Γλυφάδας με παρουσία πολύ λίγων συναδέλφων του. Είχε μια κόρη, την Πατρίτσια. πηγη
Η Μαρία Καλουτά του Στεφάνου (Αθήνα, 1921- 29 Οκτωβρίου2006), ήταν ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης. Στο θέατρο πρωτοεμφανίζεται το 1926 σε ηλικία 6 ετών μαζί με την αδελφή της Άννα, με την οποία δημιουργούν τα περίφημα "Καλουτάκια" και συνεχίζουν την καλλιτεχνική πορεία μαζί για 40 χρόνια. Εμφανίστηκε σε ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές. Το 1967 παντρεύτηκε το νομικό σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων Δημήτρη Κωνσταντόπουλο και εγκατέλειψε για πάντα το θεατρικό σανίδι. Τα τελευταία χρόνια ήταν κατάκοιτη. Πέθανε στις 29 Οκτωβρίου2006. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο. πηγη
Η Ειρήνη-Άννα Καλουτά του Στεφάνου, ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Σεπτεμβρίου του 1918. Απόφοιτος της Ιονίου Σχολής Θηλέων, έκανε σπουδές πιάνου και αφοσιώθηκε στο θέατρο. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη χορογραφία, σκηνοθεσία και τη καλλιτεχνική διεύθυνση.
Εμφανίστηκε σε 14 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες ενώ στο θέατρο πρωτοεμφανίζεται σε ηλικία 4 ετών στο θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, σε έργο πρόζας. Μαζί με την αδελφή της Μαρία δημιούργησαν τα περίφημα "Καλουτάκια", παιδιά θαύματα της εποχής εκείνης, σε όλα τα είδη του μουσικού θεάτρου.
Έχει συμμετάσχει σε επιθεωρήσεις των γνωστότερων επιθεωρησιογράφων σε οπερέτες όπως: "Γλυκειά Νανά", "Διαβολόπαιδο", "Βαφτιστικός" , "Μοντέρνα κορίτσια" κ.ά. του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, "Γυναίκα του δρόμου", "Απάχηδες των Αθηνών", "Οι πειρατές" κ.ά. του Νίκου Χατζηαποστόλου, στη "Νυχτερίδα" του Γιόχαν Στράους, σε μουσικές κωμωδίες: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά" των Γιανουκάκη - Ριτσιάρδη, σε ηθογραφίες όπως "Το Φυντανάκι" του Χορν, σε πρόζα "Το πανηγύρι" του Χορν, σε κωμειδύλλια: "Αγαπητικός της βοσκοπούλας", "Γκόλφω", "Μαρία Πενταγιώτισσα" και άλλα πολλά.
Επί 15 χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Ν. Ζηλανδία. Εμφανίστηκε στη "Salle de Gaveau" στο Παρίσι1950, στο "Κάρνεγκυ Χωλ" στη Νέα Υόρκη το 1954, στο "Palace Theatre" στο Λονδίνο1968 κ.α.
Ηχογράφησε με την αδελφή της Μαρία πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά", "Γερακίνα", "Οι κερασιές", "Η βροχή", "Βεμ - Βεμ". Οι δε εμφανίσεις της στην τηλεόραση δεν έχουν μέχρι σήμερα εκλείψει.
Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, έχει τιμηθεί με πλείστα διπλώματα ελληνικών πρεσβειών για τις περιοδείες της και ακόμη με πολλές στρατιωτικές μνείες για τη ψυχαγωγία του Στρατού. Έμεινε θρυλική στις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940 ίδιαίτερα στο "Ευζωνάκι" αλλά και αργότερα σε ρόλους "Σμυρνιάς".
Δίκαια χαρακτηρίστηκε "Βασίλισσα της Επιθεώρησης" και μία από τις άξιες διαδόχους της στο είδος θα μπορούσε να θεωρηθεί η Ρένα Βλαχοπούλου
Η Άννα Καλουτά διατηρούσε δεσμό με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σε νεαρή ηλικία.
Η Έλια Καλλιγεράκη (Ελευθερία Καλλιγεράκη) γεννήθηκε στην Αθήνα (Γαλάτσι) τo 1947. Είναι γόνος μεγάλοαστικής οικογένειας της Αιγύπτου.
Το 1967 εκλέγεται Σταρ Ελλάς και αναχωρεί για το Μαϊάμι των Η.Π.Α όπου συμμετέχει στο διαγωνισμό Μις Υφήλιος και κερδίζει τον τίτλο της Μις Φωτογένεια έχοντας προκριθεί στην τελική δεκαπεντάδα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Συμμετείχε και σε κοσμικές ταβέρνες με ρεβί πίστας δίπλα στον Γιώργο Οικονομίδη.
Ο Λυκούργος Καλλέργης του Σταύρου είναι έλληναςηθοποιός, σκηνοθέτης και τέως βουλευτής της Αριστεράς. Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1914 στην Κρήτη, στο Χουμέρι Μυλοποτάμου. Πατέρας του ήταν ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής ηγέτης και οργανωτής της πρώτης εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα Σταύρος Καλλέργης. Μετοίκισε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και μετέπειτα, τελειώνοντας τη μέση εκπαίδευση και τη στρατιωτική θητεία, ξεκίνησε σπουδές στη δραματική σχολή της 'Λαϊκής Σκηνής' του Καρόλου Κουν. Στη σκηνή ανεβαίνει για πρώτη φορά το 1934 με τον ίδιο θίασο και πρώτο ρόλο τον Πανάρετο στην Ερωφίλη του Χορτάτζη. Ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης (1942-1950), ο Λυκούργος Καλλέργης μετράει πλέον εξήντα χρόνια υπηρεσίας και προσφοράς στο Ελληνικό Θέατρο, περίοδος κατά την οποία πήρε μέρος σε πάμπολλα έργα, δράματα και κωμωδίες. Υπήρξε επίσης αναγνωρισμένο πρωταγωνιστικό στέλεχος σε διάφορους θιάσους του ελευθέρου θεάτρου και επί 18 χρόνια πρωταγωνιστής του Εθνικού, του οποίου και διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής. Συμμετείχε σε παραγωγές στην Αθήνα, την επαρχία και το εξωτερικό, ερμηνεύοντας εξέχοντες ρόλους σε θεατρικά έργα του ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου: Αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Στρίνμπεργκ, Πιραντέλλο, Γκόγκολ, Γκόρκι, Ο'Νηλ, Πρίσλεϋ κ.α.Στη θεατρική του πορεία συνάντησε και συνεργάστηκε με την Μαρίκα Κοτόπουλη, την Κατερίνα Ανδρεάδη, τον Βεάκη, την Παξινού, την Κυβέλη, τον Μινωτή κ.α.
Μετά τη μεταπολίτευση ασχολήθηκε με την πολιτική και το 1977 εξελέγη Βουλευτής του ΚΚΕ στη Α΄ Περιφέρεια Αθηνών.
Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Για μια δεκαετία υπήρξε Γενικός Γραμματέας (1956-1957) και για μικρό διάστημα Πρόεδρος. Επίσης υπήρξε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως ηθοποιών. Στο διεθνή χώρο είχε λάβει μέρος στα Συνέδρια για την Ειρήνη στη Φραγκφούρτη (1976) και τη Σόφια (1977. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών του Πειραιά και επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Είναι ο μόνος Έλληνας ηθοποιός που έχει τιμηθεί με το Βραβείο Πιραντέλλο, ενώ έχει λάβει το Βραβείο Βεάκη καθώς και τιμητικές διακρίσεις από το Δήμο Αθηναίων, πολλούς δήμους της χώρας, πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς.
Ο Λυκούργος Καλλέργης είχε νυμφευθεί τη θανούσα ηθοποιό Μαρία Φωκά, με την οποία απέκτησε μία κόρη, τρεις εγγονές και επτά δισέγγονα που κατοικούν μόνιμα στην Αγγλία. Από το 1972 είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κολλάρου και έχει ένα γιο, τον Σταύρο, παντρεμένο με τη Δέσποινα Δερμιτζάκη και έναν εγγονό, Λυκούργο Σ. Καλλέργη.
Ο Νίκος Καζής (1927 - 1 Οκτωβρίου 2006) ήταν Έλληνας ηθοποιός, απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Έκανε το ντεμπούτο του το 1948 με τον θίασο Μιράντας Μυράτ - Λάμπρου Κωνσταντάρα στο έργο του Ασημάκη Γιαλαμά «Σβήσε το φως», στο θέατρο «Μακεδονικό» της Θεσσαλονίκης (τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του ΣΕΗ). Έπαιξε πολλούς και ποικίλους ρόλους σε κωμωδίες, δράματα και αρχαίες τραγωδίες. Συνεργάστηκε με τους Λάμπρο Κωνσταντάρα, Βασίλη Λογοθετίδη, Νίκο Χατζίσκο, Αντιγόνη Βαλάκου, Κώστα Χατζηχρήστο κ.ά. Με το Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε τα διαστήματα (1954-1957, 1960-1964, 1966-1975) σε βασικούς ρόλους όπως: Πολυνείκης στις Φοίνισσες, Ίων στο ομώνυμο έργο, Ορέστης στην Ηλέκτρα (Ευριπίδη), Αχιλλέας στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Ετεοκλής στους Επτά επί Θήβας, λόρδος Γκόρινγκ στο «Ενας ιδανικός σύζυγος», λόρδος Ντάρλιγκτον στη «Βεντάλια της λαίδης Ουίντερμιρ» κ.ά.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Οι ουρανοί είναι δικοί μας», «Γκόλφω», «Στουρνάρα 288», «Αντιγόνη», «Οσο υπάρχουν γυναίκες» κ.ά. Τη δεκαετία του '60 συμμετείχε σε αρκετά θεατρικά έργα στο ραδιόφωνο. Μια σχετικά άγνωστη δραστηριότητά του ήταν αυτή του τραγουδιστή (σε ηλικία 15-17 χρόνων εμφανιζόταν τα χρόνια της Κατοχής σε βαριετέ όπως «Όασις», «Αλκαζάρ», «Σίνε-Νιους»). Ήταν αυτός που έβγαλε στο θέατρο τον Βασίλη Μαλούχο. πηγη
Εμφανίστηκε αρχικά στην Εθνική Λυρική Σκηνή το 1952 και δύο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στη πρόζα. Πρωταγωνίστησε στα έργα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" του Λόρκα, "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" του Πιραντέλο, "Ρέκβιεμ για μιά μοναχή" του Φόκνερ, "Λυσσασμένη γάτα" του Τ. Ουίλιαμς κ.ά.
Τιμήθηκε με το Α' Βραβείο Φεστιβάλ Λισσαβόνας (1964), Α' Έπαθλο Μ. Κοτοπούλη (καλλίτερης ηθοποιού) το 1961, Β' Έπαθλο Μ. Κοτοπούλη το 1965, Α' Βραβείο ηθοποιίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεασσαλονίκης (1966) και επίσης το 1966 της απενεμήθη ο Χρυσός Σταυρός Ευποιίας.
Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (15 Νοεμβρίου1920 – 5 Μαΐου1999) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Νέου Θεάτρου. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που εμφανίστηκε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση, στο μονόπρακτο Αυτός και το παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1966. Από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν αυτός του αυστηρού καθηγητή στην ταινία του Γιάννη ΔαλιανίδηΝόμος 4000 και αργότερα, σε σειρές, όπως "Εκμέκ παγωτό" , στην ιδιωτική τηλεόραση.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης του Κουν. Το 1956 ίδρυσε μαζί με τη Μαρία Αλκαίου το Νέο Θέατρο και το 1993 το Σύγχρονο Θέατρο. Το 1970 επέστρεψε στην Ελλάδα από το Παρίσι και συνεργάστηκε με διάφορους ιδιωτικούς θιάσους, καθώς επίσης και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ παράλληλα δίδαξε στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής εργαστηρίου υποκριτικής τέχνης για νέους ηθοποιούς. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1999 από καρδιοαναπνευστική ανακοπή στη Γενική Κλινική Αθηνών, λόγω υποκεφαλικού κατάγματος του αριστερού μηριαίου που υπέστη από πτώση. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Προσωπική ζωή
Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα με την ηθοποιό Τώνια Καράλη, με την οποία απέκτησε μία κόρη, και εν συνεχεία με την ηθοποιό Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απέκτησε έναν γιο.
Η Κάτια Δανδουλάκη είναι Ελληνίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 16 Μαΐου 1947. Έλκει την καταγωγή της από τη Σητεία από την πλευρά του πατέρα της και από τη Μικρά Ασία από την πλευρά της μητέρας της.
Τελείωσε τη Σχολή Θεάτρου του Κάρολου Κουν και το London School of Dramatic Art. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Λονδίνο συνεργάστηκε με το BBC σε τηλεταινίες και ραδιοφωνικές παραγωγές. Από το 1996 ήταν παντρεμένη με τον διανοούμενο Μάριο Πλωρίτη (απεβίωσε το 2006), ο οποίος έχει μεταφράσει και προσαρμόσει πολλά θεατρικά έργα στα οποία έχει πρωταγωνιστήσει η ίδια.
Κινηματογράφος, τηλεόραση και θέατρο
Έλαβε μέρος σε πολλές δημοφιλείς ταινίες όπως Παπαφλέσσας το 1971 με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Η μεγάλη της επιτυχία όμως, ήρθε το 1977 στην τηλεοπτική σειρά Οι Πανθέοι, από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Τάσου Αθανασιάδη, όπου ερμήνευσε το ρόλο της Μάρμως Πανθέου, μιας νεαρής συζύγου. Προηγουμένως είχε πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο που είχε γράψει ο Νίκος Καζαντζάκης. Και οι δύο αυτές σειρές μεταδόθηκαν από την ελληνική κρατική τηλεόραση (ΕΡΤ). Ακόμα πήρε μέρος στον Χατζημανουήλ (1984 του Γιάννη Σμαραγδή) μαζί με τους Γιάννη Μόρτζο και Δάνη Κατρανίδη.
Τη δεκαετία του 1990 ο Νίκος Φώσκολος την επέλεξε ως βασική πρωταγωνίστρια στη νέα τηλεοπτική σειρά που ετοίμαζε, τη "Λάμψη". Ο ρόλος της Βίρνας Δράκου της χάρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Το 1998 μετά από σχεδόν οχτώ χρόνια συνεργασίας "εγκαταλείπει" τη Λάμψη και αφοσιώνεται στο θέατρο.
Το 1999 πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες μαζί με το Γιώργο Βογιατζή για την ΕΤ1 σε σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη. Το 2003 πρωταγωνίστησε και πάλι με τον Γιώργο Βογιατζή στην τηλεοπτική σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου Λένη. Από το 2004 έως το 2007 πρωταγωνίστησε στην καθημερινή σειρά της Έλενας Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση Βέρα στο δεξί για το Mega Channel. Σήμερα πρωταγωνιστεί στην νέα σειρά του MEGA Channel, Η ζωή της άλλης.
Είναι θιασάρχισα από το 1979. Το 1995 ίδρυσε το δικό της θέατρο, το "Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη" στο οποίο ανέβασε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις, χαρακτηριστικότερες των οποίων υπήρξαν ο μονόλογος "Τζόρνταν" και το "Master Class" όπου υποδύθηκε τη Μαρία Κάλλας. Το 2007 ανέβασε στο θέατρό της, για 2η χρονιά, το θεατρικό έργο της Άγκαθα Κρίστι, "Μάρτυρας κατηγορίας".
Ο Τόλης Βοσκόπουλος είναι ηθοποιός και τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου το 1940) στον Πειραιά (Κοκκινιά). Είναι το δωδέκατο παιδί της οικογένειας (έχει άλλες 11 αδερφές).
Θεωρείται απο τους σημαντικότερους τραγουδιστές της γεννιάς του και έχει χαρακτηριστεί ως "άρχοντας της πίστας". Όπως είχε δηλώσει κάποτε σε συνέντευξη "Ξεκινώντας το τραγούδι, "πήρα" μαζί μου τον ηθοποιό Βοσκόπουλο" ενώ επίσης ήταν ο πρώτος τραγουδιστής που ερμήνευε όρθιος τα τραγούδια του εν αντιθέσει με την εποχή του που συνηθιζόταν ο καλλιτέχνης να ναι καθιστός. Κατά περιόδους έχει γράψει τραγούδια τόσο σε στίχο οσο και μουσική που έχει συμπεριλλάβει σε προσωπικούς του δίσκους ή τα εχουν ερμηνεύσει άλλοι καλλιτέχνες.
Οι πολλές συνεργασίες με τον Στράτο Διονυσίου έως την Δέσποινα Βανδή έχει πραγματικά "ταράξει" τα νερά της νυχτερινής διασκέδασης.
Προσωπική Ζωή
Στην ιστορία έχει μείνει το ειδύλλιο του με την τραγουδίστρια Δούκισσα αλλά και με την ηθοποιό Ζωή Λάσκαρη.Έδωσε λαβή στον τύπο με τις κατακτήσεις του στο γυναικείο φύλο.
Γεννήθηκε στη Σοβιετική Ένωση το 1931. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, απ' όπου αποφοίτησε το 1962. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο την ίδια χρονιά με το έργο "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε".
Στον κινηματογράφο, εμφανίστηκε το 1958 στην ταινία "Το εισπρακτοράκι", όπου ξεκίνησε και ο Νίκος Ξανθόπουλος, μαζί με τον οποίο έπαιξε σε άλλες 5 ταινίες.
Συμμετείχε στο ραδιοφωνικό σίριαλ "Το σπίτι των ανέμων" μαζί με το σύζυγό της, Βύρωνα Πάλλη, το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία.
