Ο Ζαννίνο, κατά κόσμον Γιάννης Παπαδόπουλος, του Θεόφιλου, ήταν έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, διακρινόμενος σε δεύτερους ρόλους.
Γιος του Θεόφιλου Παπαδόπουλου και της Σοφίας, γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1923 στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Στα χρόνια του ξεριζωμού που ακολούθησαν ήλθε με τους γονείς του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα στον Πειραιά. Απο το 1937 που πέθανε ο πατέρας του ο μικρός αλλά εύσωμος Γιάννης προσπαθεί να βρεί δουλειά και να φροντίσει τη μητέρα του. Τη περίοδο εκείνη προσλήφθηκε ... ως χορευτής στα μπαλέτα Ραμασόφ που έδιναν παραστάσεις σε διάφορα κέντρα «καφε-σαντάν» της εποχής. Σε μία από εκείνες τις παραστάσεις στη «μάντρα του Αττίκ», στις αρχές της δεκαετίας του '40 όταν ο ίδιος ο Αττίκ τον ρώτησε πως τον λένε, απάντησε Γιάννης, η διευθύντρια όμως του μπαλέτου Σοφία Ραμαζώφ τον αποκαλούσε Νίνο και τότε ο Αττίκ είπε «Τι Γιάννης και αηδίες. Γιάννης δηλαδή Ζαν, Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε παρουσιάσω». Από τότε έμεινε το καλλιτεχνικό αυτό ψευδώνυμο τόσο για τον ίδιο όσο και για τη μετέπειτα γυναίκα του και τη κόρη του.
Η καλλιτεχνική καριέρα του Ζαννίνο υπήρξε λαμπρή τόσο στον ελληνικό κινηματογράφο, ακόμη και στον αμερικάνικο, έχοντας συμμετοχή στην ταινία Το εξπρές του μεσονυχτίου, όσο και στο θέατρο, ακόμη και στη τηλεόραση. Ο Ζαννίνο ήταν αυτός που έβγαλε στο θέατρο τον Χάρρυ Κλυνν (κατά κόσμον Βασίλη Τριανταφυλλίδη).
Το 1951 γεννήθηκε η κόρη του, Σόφη Ζανίνου, η οποία κράτησε το καλλιτεχνικό όνομα του πατέρα της σαν επώνυμο και ασχολήθηκε κι αυτή με την ηθοποιία.
Ο Ζαννίνο πέθανε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου του 1995. Κηδεύτηκε στην Νέα Ερυθραία Αττικής. wikipedia
Γιος του Θεόφιλου Παπαδόπουλου και της Σοφίας, γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1923 στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Στα χρόνια του ξεριζωμού που ακολούθησαν ήλθε με τους γονείς του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα στον Πειραιά. Απο το 1937 που πέθανε ο πατέρας του ο μικρός αλλά εύσωμος Γιάννης προσπαθεί να βρεί δουλειά και να φροντίσει τη μητέρα του. Τη περίοδο εκείνη προσλήφθηκε ... ως χορευτής στα μπαλέτα Ραμασόφ που έδιναν παραστάσεις σε διάφορα κέντρα «καφε-σαντάν» της εποχής. Σε μία από εκείνες τις παραστάσεις στη «μάντρα του Αττίκ», στις αρχές της δεκαετίας του '40 όταν ο ίδιος ο Αττίκ τον ρώτησε πως τον λένε, απάντησε Γιάννης, η διευθύντρια όμως του μπαλέτου Σοφία Ραμαζώφ τον αποκαλούσε Νίνο και τότε ο Αττίκ είπε «Τι Γιάννης και αηδίες. Γιάννης δηλαδή Ζαν, Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε παρουσιάσω». Από τότε έμεινε το καλλιτεχνικό αυτό ψευδώνυμο τόσο για τον ίδιο όσο και για τη μετέπειτα γυναίκα του και τη κόρη του.
Η καλλιτεχνική καριέρα του Ζαννίνο υπήρξε λαμπρή τόσο στον ελληνικό κινηματογράφο, ακόμη και στον αμερικάνικο, έχοντας συμμετοχή στην ταινία Το εξπρές του μεσονυχτίου, όσο και στο θέατρο, ακόμη και στη τηλεόραση. Ο Ζαννίνο ήταν αυτός που έβγαλε στο θέατρο τον Χάρρυ Κλυνν (κατά κόσμον Βασίλη Τριανταφυλλίδη).
Το 1951 γεννήθηκε η κόρη του, Σόφη Ζανίνου, η οποία κράτησε το καλλιτεχνικό όνομα του πατέρα της σαν επώνυμο και ασχολήθηκε κι αυτή με την ηθοποιία.
Ο Ζαννίνο πέθανε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου του 1995. Κηδεύτηκε στην Νέα Ερυθραία Αττικής. wikipedia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου