Η Μαίρη Αρώνη του Θεοδώρου (σύζυγος) και κόρη του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής, Λέανδρου Αρβανίτη ή Αρβανιτάκη, υπήρξε δημοφιλής ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1912 και πέθανε στις 16 Ιουλίου 1992. Ήταν πτυχιούχος πιάνου και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, μαθήτρια του Φώτου Πολίτη και αριστούχος στη απαγγελία και φωνητική. Aπεφοίτησε το 1933. Ένα χρόνο μετά νυμφεύθηκε τον Θεόδωρο Αρώνη, επίσης ηθοποιό.
Πρώτη εμφάνιση στο θέατρο έκανε με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1935 και η συνέχεια της καριέρας της υπήρξε λαμπρή. Πρωταγωνίστρια στο Θέατρο Μουσούρη, το (1941), από τις νεότερες πρωταγωνίστριες της εποχής, δημιουργεί το δικό της θίασο μόλις το 1944. Το 1947 τη βρίσκει πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου, να ερμηνεύει στη σειρά Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Σίλερ, Τένεσι Ουίλιαμς κ.ά συγγραφείς σε δύσκολους ρόλους όπως στο "Υπεράνθρωπον και γυναίκες" του Σω, στη Στρίγκλα που έγινε αρνάκι του Σαίξπηρ κ.ά. Παράλληλα διετέλεσε μέλος σε πλείστα Δ.Σ. πολιτιστικών οργανισμών της Αθήνας.
Εκτός όμως της θεατρικής της παρουσίας στο αθηναϊκό κοινό έκανε και πολλές περιοδείες στο εξωτερικό με αντίστοιχες παραστάσεις όπως στο Φεστιβάλ των Εθνών (Παρίσι 1957), Μέση Ανατολή (1958), Λονδίνο (1967), Πολωνία και Ουγγαρία (1969) και ακόμα Ιαπωνία (1972). Αλλά και στον κινηματογράφο η παρουσία της κρίθηκε πολύ έντονη έτσι που να δηλώνει τακτικά η ίδια ότι "δεν θυμόταν ποτέ να είχε χρόνο ελεύθερο"! Ιδιαίτερα σε ρόλους μητέρας ή πεθεράς δημοφιλών ηθοποιών ήταν ασύγκριτη. Από δε το 1968 είχε αναλάβει καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Η Μαίρη Αρώνη υπήρξε επίσης επίτιμος δημότης της Ρόδου, τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό Ευποιίας (1958) από τον Βασιλέα Παύλο, και το 1966 με το Μέγα Ταξιάρχη από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Β' καθώς και με άλλες διακρίσεις κυρίως από τη Μέση Ανατολή (Κυβερνήσεων και Πατριαρχείων). Η εκτίμηση που έτρεφε κυρίως το θεατρόφιλο κοινό στο πρόσωπό της για το πλούσιο "τάλαντον" και την ευσυνείδητη επίδοσή της υπήρξε μεγάλη.
Μιλούσε γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμη κάτοικος Καλαμακίου Παλαιού Φαλήρου (Αθήνα), αν και τελευταία παραθέριζε σε βόρειο παράλιο δήμο της Αττικής. πηγή - wikipedia
Γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1912 και πέθανε στις 16 Ιουλίου 1992. Ήταν πτυχιούχος πιάνου και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, μαθήτρια του Φώτου Πολίτη και αριστούχος στη απαγγελία και φωνητική. Aπεφοίτησε το 1933. Ένα χρόνο μετά νυμφεύθηκε τον Θεόδωρο Αρώνη, επίσης ηθοποιό.
Πρώτη εμφάνιση στο θέατρο έκανε με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1935 και η συνέχεια της καριέρας της υπήρξε λαμπρή. Πρωταγωνίστρια στο Θέατρο Μουσούρη, το (1941), από τις νεότερες πρωταγωνίστριες της εποχής, δημιουργεί το δικό της θίασο μόλις το 1944. Το 1947 τη βρίσκει πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου, να ερμηνεύει στη σειρά Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Σίλερ, Τένεσι Ουίλιαμς κ.ά συγγραφείς σε δύσκολους ρόλους όπως στο "Υπεράνθρωπον και γυναίκες" του Σω, στη Στρίγκλα που έγινε αρνάκι του Σαίξπηρ κ.ά. Παράλληλα διετέλεσε μέλος σε πλείστα Δ.Σ. πολιτιστικών οργανισμών της Αθήνας.
Εκτός όμως της θεατρικής της παρουσίας στο αθηναϊκό κοινό έκανε και πολλές περιοδείες στο εξωτερικό με αντίστοιχες παραστάσεις όπως στο Φεστιβάλ των Εθνών (Παρίσι 1957), Μέση Ανατολή (1958), Λονδίνο (1967), Πολωνία και Ουγγαρία (1969) και ακόμα Ιαπωνία (1972). Αλλά και στον κινηματογράφο η παρουσία της κρίθηκε πολύ έντονη έτσι που να δηλώνει τακτικά η ίδια ότι "δεν θυμόταν ποτέ να είχε χρόνο ελεύθερο"! Ιδιαίτερα σε ρόλους μητέρας ή πεθεράς δημοφιλών ηθοποιών ήταν ασύγκριτη. Από δε το 1968 είχε αναλάβει καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Η Μαίρη Αρώνη υπήρξε επίσης επίτιμος δημότης της Ρόδου, τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό Ευποιίας (1958) από τον Βασιλέα Παύλο, και το 1966 με το Μέγα Ταξιάρχη από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Β' καθώς και με άλλες διακρίσεις κυρίως από τη Μέση Ανατολή (Κυβερνήσεων και Πατριαρχείων). Η εκτίμηση που έτρεφε κυρίως το θεατρόφιλο κοινό στο πρόσωπό της για το πλούσιο "τάλαντον" και την ευσυνείδητη επίδοσή της υπήρξε μεγάλη.
Μιλούσε γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμη κάτοικος Καλαμακίου Παλαιού Φαλήρου (Αθήνα), αν και τελευταία παραθέριζε σε βόρειο παράλιο δήμο της Αττικής. πηγή - wikipedia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου